Bir şeyler

Bir gün unuturum diye çok korkuyorum seni

Hüzün basınca evimi, kapıyı çalınca sessizce

Seni de alıyorum içeri...

Yıllarca, bu ayazda dışarıda bekletmiştim seni

kalıpsızın tekiydim de, sığdıramamıştım seni

Kalbimi söküp elime verdiğin gün

Geç de olsa anlamıştım ettiğin sözü

Vedalar ne bir mesaja ne de bir cümleye sığardı

...

Gülümsüyor en azından fotoğrafların

Yanındakini görmezden geliyorum 

Ensemden yakalasa da kara hüzün

Direniyor ama yine de acıyorum

Acizlik midir bu yaptığım?

Yoksa gerçek sevgi midir bana bunu yaptıran?

Özlendiğin kadar mutluluklar sevgilim.